Castratie en sterilisatie honden

Castraties en sterilisaties worden bij ons op de praktijk bij honden vaak uitgevoerd. Castratie bij een hond, bij een teef ook wel sterilisatie genoemd, kan worden gedaan om ervoor te zorgen dat de hond niet meer vruchtbaar is.

Een reu wordt meestal gecastreerd op jongere leeftijd om het gedrag te beïnvloeden. Reuen zijn na castratie vaak minder dominant. Daarnaast lopen ze minder snel weg en het gedrag overal op te rijden verdwijnt. Gecastreerde reuen zullen op oudere leeftijd geen last van de prostaat krijgen.

Een teef wordt vaak voor of na de eerste loopsheid gesteriliseerd. Hierbij worden de eierstokken uit de buikholte verwijderd. Eerste effect van de sterilisatie is dat de teef niet meer loops wordt. De loopsheid duurt vaak 3 weken en is voor hond en eigenaar een onrustige periode. Tussen twee loopsheden worden teven vaak schijnzwanger. Hierbij zwellen de melkklieren op en de teef “denkt” dat ze drachtig is. Ook dit kan voor het nodige ongemak zorgen. Een gesteriliseerde teef wordt niet meer loops en dus ook niet meer schijnzwanger. Bijkomend groot voordeel is, dat een vroegtijdig gesteriliseerde teef later nooit last zal krijgen van baarmoederontsteking, of pyometra. Daarnaast zal ze in haar latere leven nooit melkklier tumoren ontwikkelen. Er is dus veel voor te zeggen teven reeds op jonge leeftijd te steriliseren.

Castratie en sterilisatie katten

Rond de leeftijd van 5 tot 8 maanden is de kat geslachtsrijp. Vanaf dat moment is uw kat dus vruchtbaar. Daarom is het aan te raden uw kat daarvoor te laten castreren of steriliseren.

Vroeger werd er gezegd dat het beter is een poes 1 nestje te laten krijgen, maar wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat dit niet zo is. Een geslachtsrijpe poes zal regelmatig krols worden. Een krolse poes gaat meestal op typische wijze miauwen. Dit  kan onderdrukt worden door de poezenpil. Er bestaat bij de kat echter een behoorlijk risico op bijwerkingen zoals het ontwikkelen van kwaadaardige melkklier tumoren, baarmoederontsteking en suikerziekte.

Als u niet van plan bent om met uw kat te gaan fokken, dan is castratie of sterilisatie  de beste optie om de eerder genoemde krolsheid, kans op vervelende aandoeningen en ongewenste dracht te voorkomen. Sterilisatie is een chirurgische ingreep waarbij onder algehele narcose de eierstokken en eventueel de baarmoeder worden  verwijderd via een sneetje van de buik van u poes. De poes mag dezelfde dag weer naar huis.

Om ongewenste nestjes te voorkomen is het castreren van katers net zo belangrijk. Bovendien heeft een niet gecastreerde kater de neiging om te gaan rondstruinen, zich agressief te gedragen tegenover andere katers, te vechten en om zijn territorium te markeren met urine. Dit sproeien wordt vaak ook in huis gedaan en geeft stankoverlast.

Het agressieve gedrag van niet gecastreerde katers brengt gezondheidsrisico’s met zich mee zoals besmettelijke ziektes als FIV (ook wel kattenaids) genoemd of FeLV (kattenleukemie). Deze ziektes word door het bijten tijdens gevechten doorgegeven.  Daarnaast kunnen door vechten abcessen ontstaan.  Deze met pus gevulde holtes kunnen katten erg ziek maken.

Castratie houdt in dat beide teelballen onder algehele narcose chirurgisch worden verwijderd via kleine sneetjes in de balzak. Soms is één of beide testikels niet goed ingedaald. In dat geval moeten deze via het lieskanaal en/of via de buik verwijderd worden. Een kat kan bijna op elke leeftijd gecastreerd worden, meestal word de castratie uitgevoerd op een leeftijd van 4 tot 6 maanden. Probeer in ieder geval de kat te laten castreren voordat deze vruchtbaar wordt. Bij castratie op latere leeftijd kan het namelijk lastiger zijn om ongewenste gedragspatronen zoals sproeien nog te veranderen.